Nu had Tien zich kosten nog moeite gespaard om dat te regelen door 'Fermer svp' uit te printen, te lamineren en met schrikdraad zonder schrik plekken te vinden waar dat draad aan vast kan, zodat iedereen het open en dicht kan doen.
Daar slaagt ze in. Maar ze is toch net ff te naief te denken dat ik denk dat er stroom op dat witte versierde draadje staat. 'k Bennie gek!
Dus richting bruggen -saaier- ga ik het risico niet nemen. Het risico van toch een schok op de één of andere manier. Ook staat het verse gras dan best ver weg. Naar de buurtjes is anders, dat draadje zit net ff hoger. Kan ik de gok toch wel wagen?
En voor ik zover was vanochtend, kwam er een stoet van herriemotoren voorbij in 2 etappes. De eerste groep was groot, dus bleef aan de kant. Ze gingen allemaal zachtjes rijden, voor mij. Hahahaha, laat dat nou niet nodig zijn. Kijk, een Rode imponeert wel. Die duwde me een keer hardhandig van m'n pad af, niet leuk. Maar zo'n tweewieler? Echt niet dat me dat wat doet. Helaas deden ze dat draadje netjes terug op de paal. Moest ik toch de gok nemen.
Na de bevestiging dat Tien en de baas toch een beetje dom zijn, ben ik naar de buurezels gerend.
Die leren me hoe ik me als hengst moet gedragen. Thuis krijg ik daar standjes voor, ook niet leuk! En ik kan heerlijk draven op het pad. Geen takken en stenen in de weg, geen modder en varkens, geen scherpe bochten. Recht toe recht aan zo hard ik kan in de lentebries. Ik laat de vlinders schrikken, wel leuk!
En dus.
Ik doe het lekker toch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten