Ontgoocheld

voor 1 nachtje dan...

U weet vast al dat wij ezels slimme dieren zijn. We zijn heel leergierig & nieuwsgierig. Niet zo als katten, curiosity killed the cat, u weet wel.
Maar wat me een dikke maand geleden overkwam, zal ik niet vergeten. (Net zo min als die stenen in onze wei.)
Na een heerlijke zonnige graasdag, kwam de baas met een wel heel grote auto en zijn zoon. Nieuwsgierig naar de inhoud van die gesloten super grote auto zijn we naar het hek gelopen. Ik kreeg een aai en gelijk een halster om m'n kop. (Even tussendoor, dat van benen, een hoofd en een mond snap ik niet. We zijn allemaal in het bezit van poten, kop en bek. Ook de baas en al die andere twee-potigen als kippen enzo.)
Met niet zo leuke aansporing moest alleen ik een donker tropisch hok in dat op dezelfde wielen stond als de auto. De deuren gingen dicht en daar stond ik dan. En die wegen hier zijn gronkel de kronkel, dus had ik 4 poten nodig om ook maar een beetje overeind te blijven. Merde!
Nadat de weg nog erger kronkel was geworden met hobbel de bobbel erbij, ging de motor uit en de deuren open.
Ik was volledig doorgezweet, doodsbang en volledig uitgeput. Ik ben er al eens eerder geweest, maar voelde me verschrikkelijk. Tuurlijk volg ik de baas en mijn familie, maar dit sloeg alles!
Aan een touw moest ik het terrein weer op. Weer die hond en die kippen en die twee mensen met onbekende stem. Omdat ik zo sta te zweten en zenuwachtig bang ben, komen de vliegen en dazen op me af. In een bos zijn dat er ontelbaar veel. Zelfs de baas vindt het zo irritant, dat hij snel weg gaat en me laat staan daar aan dat touw, vast geknoopt aan het kippenhok. Ik ruik de stress en de onmacht van de nieuwe bazen, bah!
Ze proberen me gerust te stellen, maar komop zeg, ben gekke Henky niet!

Ontgoocheld ben ik als ze me in het bijna duister in de stal ook nog eens opsluiten. Het is er wel koel en vliegenvrij, maar donker en eenzaam.