De kat die door mijn pies rolt.

Vanochtend gingen we weer wandelen. Voor het eerst echt werken. Zij dan, ik mag grazen en weet niet hoe snel ik het fijne gras naar binnen moet proppen als buffer voor de rest van de dag. Bush-food is wel ok, maar gras heeft mijn voorkeur.
De eerste 500 meter ging nog. Daarna hoor ik constant het geblèr van die kat. Het is dezelfde kat die altijd door het lauzegruis rolt, daar waar ik altijd plas. (Lauzegruis zijn de resten van de dakstenen na het op maat hakken en schoon schrapen.)
Die kat dus, Merlin heet ie, moest zo nodig mee. Irritant, want we moeten steeds op hem wachten want zijn pootjes zijn klein, hij houdt ons niet bij. Tijdens dat wachten mag ik niet grazen!
Uiteraard doen we weer wat nieuws. Zij gaat brem, hazelnoot en varens knippen. Onderwijl mag ik grazen. Ik doe me tegoed aan de zoete bramen, dat kunt u al aan mijn tanden zien, dat ik die erg lekker vind. Dus 10 meter lopen, grazen en snoepen, weer een 25 meter, grazen en de hond plagen. En zo een ruime 2 kilometer in de ochtendzon, terwijl de wolken nog sluimeren op het water in de gorges...
Maar die kat, guttegut. Die wil langs mijn poten lopen (kopjes geven) en daar krijg ik het van op mijn zenuwen! Dus ja, dan doe ik een trapje, wat voor dat kleine mormel natuurlijk een heftige oplawaaier betekent. Kan ik er wat aan doen??
Ik krijg dan op m'n donder, want ze ziet alles! Ook al staat ze met d'r kop tussen de bramen om brem te knippen. (Vieze plant trouwens, dat blief ik echt niet. Net als varens en Kornoelje.)
"BEN JE BESODEMIETERT?" roept ze dan.
Ok, ok, ok. Duidelijk.
Wist u dat katten rustig 5 kilometer kunnen lopen? Vind dat toch wel knap op die korte pootjes.

Deze dus, Merlin die Sjakie wordt genoemd.