Brug Training

1 uur Brug-Training, een beeldverhaal

Als het goed is gebeurde er vanmiddag het volgende;
(Let niet op vachtloze baas begin maart.)
Ik ging nietsvermoedend met Tien wandelen. De hoge plukken nieuw gras die ik vorige week opsnoepte bleken weer aangegroeid. Er stond nog meer longkruid in bloei, die bloemen zijn zo zoet als wortels! Om de bocht, helemaal aan het einde van de piste waar nog geen gras staat, wachtte de baas en hond ons op. Hij mij leidend voorop, Tien er met de twijg achteraan. Niet tof kan ik je zeggen.
Toch nieuwsgierig volg ik de baas de kleine rug op en zie ik die verschrikkelijk enge brug. Hij is smal, lang en heel hoog boven snel stromend water.
Nu staan we erom bekend geen stap te zetten alleen maar omdat we eigenwijs zouden zijn. Of koppig.
Maar dat is niet waar. We stoppen voor nieuwe dingen, dingen die we horen of zien, onbekende objecten of om even na te denken. Ook geven we zo aan dat ons halster niet fijn zit of een steentje in onze hoeven. Jullie lopen ook niet door bij steentjes in en onder de nagels van je voeten.
Zo weigerde ik door regenplassen te lopen. Ik kan niet zien hoe diep dat wel niet is, niet waar ik de hoeven in zet. Een paar regenplas-trainingen doen wonderen. Wel blijf ik nog staan bij grote plassen om het water te ruiken. Vaak loopt Tien dan door die plas te banjeren om te laten zien dat ik het ook kan.
Nu met die brug hetzelfde liedje. Maar je mag niet denken dat dit obstakel als een waterplas is. Het is nog net geen confrontatie-therapie. Dat komt als ik ooit een trailer in moet ofzo.
Maar goed. Dat groene enge ding doemde dus weer op. En van een afstand weet ik het al; 'Ik Ga Er Niet Overheen, Punt & Basta!'
Een echte grote wortel mocht niet baten. Ook dat Tien de brug een tig keer op en af liep om het me voor te doen. Net als met die plassen. Maar wat is een regenplas nu vergeleken bij een hoge heel smalle voetgangersbrug?
De training duurde een klein uur. Ik stond daar maar voor de opgang. Keek wat om me heen, knabbelde wat groen weg van de bosbodem. Toen de baas me los liet was ik gelijk vertrokken.
Als beloning mocht ik grazen. Ook op de terugweg stopten we vaak bij de allermooiste pollen.

De volgende Brug Training zal ik echt weer mijn best doen om 1 hoef op de enige trede te zetten voor het een brug wordt.