Zie hier hoe ik gegroeid ben. Ik lijk links kleiner, maar schijn bedriegt. Ik ben dikker, sterker, hoger, zwaarder met een superdikke vacht die niet uit te borstelen is. Ik vind dat tijdens de winter niet fijn. Dan dringt de wind en regen door tot op m'n vel. Net als bij de katten hier. Vettige plukvachten. Cros, die lange stoere met z'n zwarte neus, heeft zelfs manen. Maar als leeuw mislukt hoor, al doet hij nog zo zijn best.
Verder gebeurt er niet zo veel. Ik mag iedere middag vrij het bos in. Er is nog wel lang gebakkeleit over of ik wel of niet mijn halster om moet. Zonder laat ik me smiddags niet halen om thuis hooit te komen eten, dan daag ik ze uit door over te terrassen te draven. Dan staan ze doosangsten uit. Niet zozeer om het halster dat link kan zijn. Een uitstekende scherpe tak van een tamme kastanje spiest me zo. Meer om het uitglijden. Die twee-potigen denken echt dat ze heel wat zijn. Wij, met vier hoeven zonder al die klerenpoespas aan het lijf, wij bikkels in weer en wind, zijn veel handiger.
Ik ben in de modder al tot achter de broodoven geweest. Ik kan de stap, de goot in achter het gebouwtje, net niet maken. Het is meer klimmen langs een scherpe rand die me naar de moestuin brengen kan. Toch maar niet. Elders op 1 van die terrassen kan ik dus wel een muur op klimmen. Ik heb precies de stenen gevonden die me kunnen dragen. Tis wel spannend, want ik ga echt af en toe op m'n muil. De varkens verlinken me niet. Wel lullig van die keer dat zij het zag.
Iedere middag heb ik zo'n 4 a 5 uur de tijd om te doen en laten waar ik zin in heb. Vaak komt Tien even bij me kijken. Ik heb mijn tijd nodig om zo veel mogelijk arm groen te grazen. Mag echt van geluk spreken met de kwakkelwinter. Het longkruid bloeit en heeft dus vers blad. Je mag me ervoor wakker maken. Vers gras begint al te groeien op plekken in de luwte. Maar toch is het hard zoeken en kilometers maken.
Af en toe ben ik gewoon stierezellijk vervelend. Tien laat me dan ook gewoon subiet staan. Draait zich om en loopt weg. Dan denk ik 'stomme ezel, je wilde eigenlijk best een knuffel en een aai'. Maar ja. Morgen weer een dag of ik maak het goed door op tijd bij het hek te zijn om naar huis te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten