Eerst een hele maand zonder Tien. Daar kreeg ik een soort bootcamp-op-maat van de Baas voor terug. En lol ook natuurlijk, want wat kende hij me nou echt? Dus voor het eerst met hem wandelen en hem ook uit proberen natuurlijk. Ok, prima tijd gehad.
Heel blij dat Tien er weer was. Weer die drukte rond die hoge blauwe auto. De vorige keer dat ik drukte rond die auto zag, verdween Tien een hele tijd. Nu dus weer, maar tis de Baas die gaat!
DAS NIE LEUK!!
Heel erg niet leuk. Zwaar Hoevuh jonguh!!
Kijk, ik werd even afgeleid. Mocht achter en onder het huis vrij grazen in plaats van op de openbare piste. Ze komen altijd even kijken en Tien gaf me een mandarijn. Ik heb haar toen gevolgd met mijn ogen. Zodoende wist ik de route, naar de moestuin. De Baas was er die ochtend niet en zij moest me uit de moestuin zien te krijgen. Daar kun je op 4 manieren in en op. Ook steile trapjes zijn voor mij geen enkel probleem. Het gras, de planten, zelfs jonge appelboompjes (een oud gered geënt ras) en vooral dat bamboo. Allemaal lekker en nog door geen hoef betreden. (<---Hij weet niet dat de varkens hem voor zijn geweest.) Dus Tien had er een klus aan om met schrikdraad (zonder schrik, maar dat ga ik niet testen) en ander materiaal al die toegangen te versperren.
Gelukkig laat ze me wel op het onderste terras grazen. Ze heeft haar entjes al vaarwel gezegd. Kan ik tenminste iets van het bamboe snoepen.
Ik gisteren al wat roepen (balken) zo nu en dan. Maar geen Baas en door die regen ook geen wandelingen met Tien. Vanochtend nog geen blauwe auto het terrein op en weer alleen Tien met een wortel. Ok, en een dikke knuffel natuurlijk. (Daarna gaat ze mest scheppen van alle gehoefden, de stal schoonmaken en ons bed opschudden.) Dus dan loopt ze daar met schepje en emmertje en die hond weer irritant voor de hoeven. De varkens zijn wel chill enzo, maar af en toe zou ik ze wat. En omdat ik het echt allemaal niet meer snapte, niet wist naar wie of hoe of wat ik moest luisteren.... Tja
Rennen, in vol galop jagen op die hond, want die was nerveus van m'n gebok geworden. Tien laat me even uitrazen geloof ik. De scherpe steile bocht door onder de es en roeeetttssssj daar ging ik toch finaal op het hoofd man! Genant!
Dus krabbel snel weer overeind. De varkens inmiddels naderbij gekomen, die beesten zijn erg kippig. Dus daar er dan maar 1 van uit pikken om tikkertje mee te spelen. Tot aan het hek bij de goot, en al balkend, dus ze hebben me met die flaporen goed kunnen horen.
Zucht.
Ben een beetje verdrietig en van slag.
Waar is de Baas?? Komt hij snel terug zoals Tien steeds blijft zeggen?
'K vind er niks an zonder hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten