Iedere dag een keer of drie is er voor mij uitgebreid de tijd. Dan wel wat babbelen, knuffelen en borstelen. Of wat lekkers en even bevrijd worden van de varkens door aan de andere kanten van de hekken te mogen grazen. Altijd los, zonder touw aan het halster, want ik ga toch nergens heen als ik bij Tien in de buurt kan zijn, weg van de roze wroeters. Castel de hond is wel een suffie, maar gezellig aanwezig. Die mag onder mijn benen door of er vlak achter schieten.
DQ en Merlin laat ik af en toe op mijn rug zetten. Die voel ik niet eens zitten en ik oogst bewondering van de twee-potigen.
Laatst was ik zo relaxed en Tien wat overstuur. Ze ging wat over me heen hangen. Toen volgde een been, ook best. Toen de rest en zat ze op mijn rug. En dat was helemaal niet zo zwaar hoor, viel best mee. Maar ze ging er snel van af. Want ik moet nog uitgroeien, zei ze.
Dus het draagwerk is wel aan mij besteed. Ik ben benieuwd wanneer ze wat hebben gemaakt voor om mijn buik. Ik kan niet wachten om echt te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten